nakaz <род ‑u, мн ‑y> [nakas] СЪЩ м
1. nakaz t. ЮР (polecenie, zarządzenie):
- nakaz
- Befehl м
- nakaz
-
- nakaz
- Gebot ср
- nakaz aresztowania/rewizji
-
- nakaz jednakowego [lub równego] traktowania
-
- nakaz płatniczy
-
- nakaz przeszukania
-
- nakaz rozbiórki
- Abbruchgebot ср
- nakaz urzędowy
-
2. nakaz (norma działania):
- nakaz moralny
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.