fạllen|lassenALT ГЛАГ прх irr
fallenlassen → fallen
fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ГЛАГ нпрх +sein
1. fallen (hinabfallen):
4. fallen:
5. fallen (in einen Zustand geraten):
6. fallen ВОЕН:
7. fallen (treffen):
8. fallen (sich plötzlich bewegen):
9. fallen ЮР (zufallen):
10. fallen:
-
- zapadać [св zapaść]
11. fallen:
12. fallen:
13. fallen (sein, sich erweisen):
14. fallen (erfasst werden):
| ich | lasse | fallen |
|---|---|---|
| du | lässt | fallen |
| er/sie/es | lässt | fallen |
| wir | lassen | fallen |
| ihr | lasst | fallen |
| sie | lassen | fallen |
| ich | ließ | fallen |
|---|---|---|
| du | ließt / geh ließest | fallen |
| er/sie/es | ließ | fallen |
| wir | ließen | fallen |
| ihr | ließt | fallen |
| sie | ließen | fallen |
| ich | habe | fallengelassen |
|---|---|---|
| du | hast | fallengelassen |
| er/sie/es | hat | fallengelassen |
| wir | haben | fallengelassen |
| ihr | habt | fallengelassen |
| sie | haben | fallengelassen |
| ich | hatte | fallengelassen |
|---|---|---|
| du | hattest | fallengelassen |
| er/sie/es | hatte | fallengelassen |
| wir | hatten | fallengelassen |
| ihr | hattet | fallengelassen |
| sie | hatten | fallengelassen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.