 
  
 ruhen ГЛАГ нпрх
1. ruhen (ausruhen):
2. ruhen прен:
Ruhen СЪЩ nt a. ЮР
-  Ruhen
-  спиране ср
-  Ruhen des Verfahrens
-  
-  Ruhen der Verjährung
-  
| ich | ruhe | 
|---|---|
| du | ruhst | 
| er/sie/es | ruht | 
| wir | ruhen | 
| ihr | ruht | 
| sie | ruhen | 
| ich | ruhte | 
|---|---|
| du | ruhtest | 
| er/sie/es | ruhte | 
| wir | ruhten | 
| ihr | ruhtet | 
| sie | ruhten | 
| ich | habe | geruht | 
|---|---|---|
| du | hast | geruht | 
| er/sie/es | hat | geruht | 
| wir | haben | geruht | 
| ihr | habt | geruht | 
| sie | haben | geruht | 
| ich | hatte | geruht | 
|---|---|---|
| du | hattest | geruht | 
| er/sie/es | hatte | geruht | 
| wir | hatten | geruht | 
| ihr | hattet | geruht | 
| sie | hatten | geruht | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 