 
  
 liegen|bleibenALT
liegenbleiben → bleiben 2.
bleiben <bleibt, blieb, geblieben> ['blaɪbən] ГЛАГ нпрх +sein
1. bleiben (nicht weggehen):
2. bleiben (nicht ändern):
 
  
 -  
-  liegenbleiben
| ich | bleibe | liegen | 
|---|---|---|
| du | bleibst | liegen | 
| er/sie/es | bleibt | liegen | 
| wir | bleiben | liegen | 
| ihr | bleibt | liegen | 
| sie | bleiben | liegen | 
| ich | blieb | liegen | 
|---|---|---|
| du | bliebst | liegen | 
| er/sie/es | blieb | liegen | 
| wir | blieben | liegen | 
| ihr | bliebt | liegen | 
| sie | blieben | liegen | 
| ich | habe | liegengeblieben | 
|---|---|---|
| du | hast | liegengeblieben | 
| er/sie/es | hat | liegengeblieben | 
| wir | haben | liegengeblieben | 
| ihr | habt | liegengeblieben | 
| sie | haben | liegengeblieben | 
| ich | hatte | liegengeblieben | 
|---|---|---|
| du | hattest | liegengeblieben | 
| er/sie/es | hatte | liegengeblieben | 
| wir | hatten | liegengeblieben | 
| ihr | hattet | liegengeblieben | 
| sie | hatten | liegengeblieben | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
