I. ver·fü·gen* ГЛАГ нпрх
1. verfügen (besitzen):
-
- Verfugen ср
| ich | verfuge |
|---|---|
| du | verfugst |
| er/sie/es | verfugt |
| wir | verfugen |
| ihr | verfugt |
| sie | verfugen |
| ich | verfugte |
|---|---|
| du | verfugtest |
| er/sie/es | verfugte |
| wir | verfugten |
| ihr | verfugtet |
| sie | verfugten |
| ich | habe | verfugt |
|---|---|---|
| du | hast | verfugt |
| er/sie/es | hat | verfugt |
| wir | haben | verfugt |
| ihr | habt | verfugt |
| sie | haben | verfugt |
| ich | hatte | verfugt |
|---|---|---|
| du | hattest | verfugt |
| er/sie/es | hatte | verfugt |
| wir | hatten | verfugt |
| ihr | hattet | verfugt |
| sie | hatten | verfugt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.