в PONS речника
 
 I. ver·bie·ten <verbietet, verbot, verboten> ГЛАГ прх
1. verbieten (offiziell untersagen):
2. verbieten (untersagen):
ver·bo·ten [fɛɐ̯ˈbo:tn̩] ПРИЛ
1. verboten (untersagt):
verbieten ГЛАГ
-  etw [gesetzlich] verbieten
 -  
 
 
 "Биология"
| ich | verbiete | 
|---|---|
| du | verbietest | 
| er/sie/es | verbietet | 
| wir | verbieten | 
| ihr | verbietet | 
| sie | verbieten | 
| ich | verbot | 
|---|---|
| du | verbotest / verbotst | 
| er/sie/es | verbot | 
| wir | verboten | 
| ihr | verbotet | 
| sie | verboten | 
| ich | habe | verboten | 
|---|---|---|
| du | hast | verboten | 
| er/sie/es | hat | verboten | 
| wir | haben | verboten | 
| ihr | habt | verboten | 
| sie | haben | verboten | 
| ich | hatte | verboten | 
|---|---|---|
| du | hattest | verboten | 
| er/sie/es | hatte | verboten | 
| wir | hatten | verboten | 
| ihr | hattet | verboten | 
| sie | hatten | verboten | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.