drauf|ha·ben ГЛАГ прх irr разг
1. draufhaben (Kenntnisse haben):
| ich | habe | drauf |
|---|---|---|
| du | hast | drauf |
| er/sie/es | hat | drauf |
| wir | haben | drauf |
| ihr | habt | drauf |
| sie | haben | drauf |
| ich | hatte | drauf |
|---|---|---|
| du | hattest | drauf |
| er/sie/es | hatte | drauf |
| wir | hatten | drauf |
| ihr | hattet | drauf |
| sie | hatten | drauf |
| ich | habe | draufgehabt |
|---|---|---|
| du | hast | draufgehabt |
| er/sie/es | hat | draufgehabt |
| wir | haben | draufgehabt |
| ihr | habt | draufgehabt |
| sie | haben | draufgehabt |
| ich | hatte | draufgehabt |
|---|---|---|
| du | hattest | draufgehabt |
| er/sie/es | hatte | draufgehabt |
| wir | hatten | draufgehabt |
| ihr | hattet | draufgehabt |
| sie | hatten | draufgehabt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.