I. an|sto·ßen irr ГЛАГ нпрх
1. anstoßen +sein (gegen etw stoßen):
2. anstoßen +haben (einen Toast ausbringen):
II. an|sto·ßen irr ГЛАГ прх +haben
 
 -  
 -  etw anstoßen
 
| ich | stoße | an | 
|---|---|---|
| du | stößt | an | 
| er/sie/es | stößt | an | 
| wir | stoßen | an | 
| ihr | stoßt | an | 
| sie | stoßen | an | 
| ich | stieß | an | 
|---|---|---|
| du | stieß(e)st | an | 
| er/sie/es | stieß | an | 
| wir | stießen | an | 
| ihr | stießt | an | 
| sie | stießen | an | 
| ich | bin | angestoßen | 
|---|---|---|
| du | bist | angestoßen | 
| er/sie/es | ist | angestoßen | 
| wir | sind | angestoßen | 
| ihr | seid | angestoßen | 
| sie | sind | angestoßen | 
| ich | war | angestoßen | 
|---|---|---|
| du | warst | angestoßen | 
| er/sie/es | war | angestoßen | 
| wir | waren | angestoßen | 
| ihr | wart | angestoßen | 
| sie | waren | angestoßen | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.