I. dis·may [dɪsˈmeɪ] СЪЩ no pl
- she became increasingly dismayed
-
-
- dismayed
| I | dismay |
|---|---|
| you | dismay |
| he/she/it | dismays |
| we | dismay |
| you | dismay |
| they | dismay |
| I | dismayed |
|---|---|
| you | dismayed |
| he/she/it | dismayed |
| we | dismayed |
| you | dismayed |
| they | dismayed |
| I | have | dismayed |
|---|---|---|
| you | have | dismayed |
| he/she/it | has | dismayed |
| we | have | dismayed |
| you | have | dismayed |
| they | have | dismayed |
| I | had | dismayed |
|---|---|---|
| you | had | dismayed |
| he/she/it | had | dismayed |
| we | had | dismayed |
| you | had | dismayed |
| they | had | dismayed |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.