hin|krie·gen ГЛАГ прх разг
1. hinkriegen (richten):
2. hinkriegen (fertigbringen):
| ich | kriege | hin |
|---|---|---|
| du | kriegst | hin |
| er/sie/es | kriegt | hin |
| wir | kriegen | hin |
| ihr | kriegt | hin |
| sie | kriegen | hin |
| ich | kriegte | hin |
|---|---|---|
| du | kriegtest | hin |
| er/sie/es | kriegte | hin |
| wir | kriegten | hin |
| ihr | kriegtet | hin |
| sie | kriegten | hin |
| ich | habe | hingekriegt |
|---|---|---|
| du | hast | hingekriegt |
| er/sie/es | hat | hingekriegt |
| wir | haben | hingekriegt |
| ihr | habt | hingekriegt |
| sie | haben | hingekriegt |
| ich | hatte | hingekriegt |
|---|---|---|
| du | hattest | hingekriegt |
| er/sie/es | hatte | hingekriegt |
| wir | hatten | hingekriegt |
| ihr | hattet | hingekriegt |
| sie | hatten | hingekriegt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.