I. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛАГ прх
1. déranger (gêner):
- déranger
-
- déranger (animal)
-
2. déranger (mettre en désordre):
- déranger (objet, affaires, pièce)
-
- déranger (coiffure)
-
II. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛАГ нпрх
III. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛАГ рефл
1. déranger (se déplacer):
| je | dérange |
|---|---|
| tu | déranges |
| il/elle/on | dérange |
| nous | dérangeons |
| vous | dérangez |
| ils/elles | dérangent |
| je | dérangeais |
|---|---|
| tu | dérangeais |
| il/elle/on | dérangeait |
| nous | dérangions |
| vous | dérangiez |
| ils/elles | dérangeaient |
| je | dérangeai |
|---|---|
| tu | dérangeas |
| il/elle/on | dérangea |
| nous | dérangeâmes |
| vous | dérangeâtes |
| ils/elles | dérangèrent |
| je | dérangerai |
|---|---|
| tu | dérangeras |
| il/elle/on | dérangera |
| nous | dérangerons |
| vous | dérangerez |
| ils/elles | dérangeront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.