I. décourager [dekuʀaʒe] ГЛАГ прх
1. décourager (démoraliser):
- décourager
-
2. décourager (dissuader):
3. décourager (empêcher de faire):
- décourager (questions, critique)
-
- décourager (bonne volonté)
-
| je | décourage |
|---|---|
| tu | décourages |
| il/elle/on | décourage |
| nous | décourageons |
| vous | découragez |
| ils/elles | découragent |
| je | décourageais |
|---|---|
| tu | décourageais |
| il/elle/on | décourageait |
| nous | découragions |
| vous | découragiez |
| ils/elles | décourageaient |
| je | décourageai |
|---|---|
| tu | décourageas |
| il/elle/on | découragea |
| nous | décourageâmes |
| vous | décourageâtes |
| ils/elles | découragèrent |
| je | découragerai |
|---|---|
| tu | décourageras |
| il/elle/on | découragera |
| nous | découragerons |
| vous | découragerez |
| ils/elles | décourageront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.