fremd [frɛmt] ПРИЛ
2. fremd (nicht einheimisch):
3. fremd (↔ eigen):
ich | fremdle / fremdele |
---|---|
du | fremdelst |
er/sie/es | fremdelt |
wir | fremdeln |
ihr | fremdelt |
sie | fremdeln |
ich | fremdelte |
---|---|
du | fremdeltest |
er/sie/es | fremdelte |
wir | fremdelten |
ihr | fremdeltet |
sie | fremdelten |
ich | habe | gefremdelt |
---|---|---|
du | hast | gefremdelt |
er/sie/es | hat | gefremdelt |
wir | haben | gefremdelt |
ihr | habt | gefremdelt |
sie | haben | gefremdelt |
ich | hatte | gefremdelt |
---|---|---|
du | hattest | gefremdelt |
er/sie/es | hatte | gefremdelt |
wir | hatten | gefremdelt |
ihr | hattet | gefremdelt |
sie | hatten | gefremdelt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.