I. ụnangefochten [ˈʊnangəfɔxtn] ПРИЛ
1. unangefochten:
- unangefochten Recht
-
- unangefochten Recht
-
- unangefochten Entscheidung
-
- unangefochten Machtstellung
-
2. unangefochten ЮР:
- unangefochten Urteil
-
II. ụnangefochten [ˈʊnangəfɔxtn] НРЧ
1. unangefochten (nicht bestritten):
- unangefochten anführen, an der Spitze liegen
-
- unangefochten anführen, an der Spitze liegen
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.