 
  
 poltern ['pɔltɐn] ГЛАГ нпрх
2. poltern +sein:
| ich | poltere | 
|---|---|
| du | polterst | 
| er/sie/es | poltert | 
| wir | poltern | 
| ihr | poltert | 
| sie | poltern | 
| ich | polterte | 
|---|---|
| du | poltertest | 
| er/sie/es | polterte | 
| wir | polterten | 
| ihr | poltertet | 
| sie | polterten | 
| ich | habe | gepoltert | 
|---|---|---|
| du | hast | gepoltert | 
| er/sie/es | hat | gepoltert | 
| wir | haben | gepoltert | 
| ihr | habt | gepoltert | 
| sie | haben | gepoltert | 
| ich | hatte | gepoltert | 
|---|---|---|
| du | hattest | gepoltert | 
| er/sie/es | hatte | gepoltert | 
| wir | hatten | gepoltert | 
| ihr | hattet | gepoltert | 
| sie | hatten | gepoltert | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
 
  
 