bekannt|machenALT ГЛАГ прх
bekanntmachen → bekannt 1.
bekannt [bə'kant] ПРИЛ
1. bekannt (Person, Sache):
| ich | mache | bekannt |
|---|---|---|
| du | machst | bekannt |
| er/sie/es | macht | bekannt |
| wir | machen | bekannt |
| ihr | macht | bekannt |
| sie | machen | bekannt |
| ich | machte | bekannt |
|---|---|---|
| du | machtest | bekannt |
| er/sie/es | machte | bekannt |
| wir | machten | bekannt |
| ihr | machtet | bekannt |
| sie | machten | bekannt |
| ich | habe | bekanntgemacht |
|---|---|---|
| du | hast | bekanntgemacht |
| er/sie/es | hat | bekanntgemacht |
| wir | haben | bekanntgemacht |
| ihr | habt | bekanntgemacht |
| sie | haben | bekanntgemacht |
| ich | hatte | bekanntgemacht |
|---|---|---|
| du | hattest | bekanntgemacht |
| er/sie/es | hatte | bekanntgemacht |
| wir | hatten | bekanntgemacht |
| ihr | hattet | bekanntgemacht |
| sie | hatten | bekanntgemacht |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.