bekannt|gebenALT ГЛАГ прх
bekanntgeben → bekannt 1.
bekannt [bə'kant] ПРИЛ
1. bekannt (Person, Sache):
| ich | gebe | bekannt | 
|---|---|---|
| du | gibst | bekannt | 
| er/sie/es | gibt | bekannt | 
| wir | geben | bekannt | 
| ihr | gebt | bekannt | 
| sie | geben | bekannt | 
| ich | gab | bekannt | 
|---|---|---|
| du | gabst | bekannt | 
| er/sie/es | gab | bekannt | 
| wir | gaben | bekannt | 
| ihr | gabt | bekannt | 
| sie | gaben | bekannt | 
| ich | habe | bekanntgegeben | 
|---|---|---|
| du | hast | bekanntgegeben | 
| er/sie/es | hat | bekanntgegeben | 
| wir | haben | bekanntgegeben | 
| ihr | habt | bekanntgegeben | 
| sie | haben | bekanntgegeben | 
| ich | hatte | bekanntgegeben | 
|---|---|---|
| du | hattest | bekanntgegeben | 
| er/sie/es | hatte | bekanntgegeben | 
| wir | hatten | bekanntgegeben | 
| ihr | hattet | bekanntgegeben | 
| sie | hatten | bekanntgegeben | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
