 
  
 Irre2 <ein -r, -n, -n> СЪЩ м и ж
-  Irre
-  
I. irr(e) ['ɪr(ə)] ПРИЛ
II. irr(e) ['ɪr(ə)] НРЧ (sehr, außerordentlich)
I. irren ['ɪrən] ГЛАГ нпрх
missverstehenRS, mißverstehenALT <irr, ohne ge-> ГЛАГ прх
missfallenRS, mißfallenALT [mɪs'falən] <irr, ohne ge-> ГЛАГ нпрх
| ich | irre | 
|---|---|
| du | irrst | 
| er/sie/es | irrt | 
| wir | irren | 
| ihr | irrt | 
| sie | irren | 
| ich | irrte | 
|---|---|
| du | irrtest | 
| er/sie/es | irrte | 
| wir | irrten | 
| ihr | irrtet | 
| sie | irrten | 
| ich | bin | geirrt | 
|---|---|---|
| du | bist | geirrt | 
| er/sie/es | ist | geirrt | 
| wir | sind | geirrt | 
| ihr | seid | geirrt | 
| sie | sind | geirrt | 
| ich | war | geirrt | 
|---|---|---|
| du | warst | geirrt | 
| er/sie/es | war | geirrt | 
| wir | waren | geirrt | 
| ihr | wart | geirrt | 
| sie | waren | geirrt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 