schei·nen2 <scheint, schien, geschienen> [ˈʃainən] ГЛАГ нпрх
1. scheinen (den Anschein haben):
-
- Schienen pl
| ich | schiene |
|---|---|
| du | schienst |
| er/sie/es | schient |
| wir | schienen |
| ihr | schient |
| sie | schienen |
| ich | schiente |
|---|---|
| du | schientest |
| er/sie/es | schiente |
| wir | schienten |
| ihr | schientet |
| sie | schienten |
| ich | habe | geschient |
|---|---|---|
| du | hast | geschient |
| er/sie/es | hat | geschient |
| wir | haben | geschient |
| ihr | habt | geschient |
| sie | haben | geschient |
| ich | hatte | geschient |
|---|---|---|
| du | hattest | geschient |
| er/sie/es | hatte | geschient |
| wir | hatten | geschient |
| ihr | hattet | geschient |
| sie | hatten | geschient |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.