I. karg <karger [o. kärger], kargste [o. kärgste]> [kark] ПРИЛ
| ich | karge |
|---|---|
| du | kargst |
| er/sie/es | kargt |
| wir | kargen |
| ihr | kargt |
| sie | kargen |
| ich | kargte |
|---|---|
| du | kargtest |
| er/sie/es | kargte |
| wir | kargten |
| ihr | kargtet |
| sie | kargten |
| ich | habe | gekargt |
|---|---|---|
| du | hast | gekargt |
| er/sie/es | hat | gekargt |
| wir | haben | gekargt |
| ihr | habt | gekargt |
| sie | haben | gekargt |
| ich | hatte | gekargt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekargt |
| er/sie/es | hatte | gekargt |
| wir | hatten | gekargt |
| ihr | hattet | gekargt |
| sie | hatten | gekargt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.