в PONS речника
I. er·bit·tert ПРИЛ
Kampf <-[e]s, Kämpfe> [kampf, мн ˈkɛmpfə] СЪЩ м
1. Kampf ВОЕН (Gefecht):
2. Kampf СПОРТ:
3. Kampf:
4. Kampf (das Ringen):
| ich | erbittere |
|---|---|
| du | erbitterst |
| er/sie/es | erbittert |
| wir | erbittern |
| ihr | erbittert |
| sie | erbittern |
| ich | erbitterte |
|---|---|
| du | erbittertest |
| er/sie/es | erbitterte |
| wir | erbitterten |
| ihr | erbittertet |
| sie | erbitterten |
| ich | habe | erbittert |
|---|---|---|
| du | hast | erbittert |
| er/sie/es | hat | erbittert |
| wir | haben | erbittert |
| ihr | habt | erbittert |
| sie | haben | erbittert |
| ich | hatte | erbittert |
|---|---|---|
| du | hattest | erbittert |
| er/sie/es | hatte | erbittert |
| wir | hatten | erbittert |
| ihr | hattet | erbittert |
| sie | hatten | erbittert |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Преглеждане на речниците
- Erbgut
- Erbgutanalyse
- Erbgutschäden
- erbgutschädigend
- erbieten
- erbitterter kampf
- Erbitterung
- Erbium
- Erbkrankheit
- Erblande
- erblassen