в PONS речника
I. er·bit·tert ПРИЛ
Kampf <-[e]s, Kämpfe> [kampf, мн ˈkɛmpfə] СЪЩ м
1. Kampf ВОЕН (Gefecht):
2. Kampf СПОРТ:
3. Kampf:
4. Kampf (das Ringen):
| ich | erbittere | 
|---|---|
| du | erbitterst | 
| er/sie/es | erbittert | 
| wir | erbittern | 
| ihr | erbittert | 
| sie | erbittern | 
| ich | erbitterte | 
|---|---|
| du | erbittertest | 
| er/sie/es | erbitterte | 
| wir | erbitterten | 
| ihr | erbittertet | 
| sie | erbitterten | 
| ich | habe | erbittert | 
|---|---|---|
| du | hast | erbittert | 
| er/sie/es | hat | erbittert | 
| wir | haben | erbittert | 
| ihr | habt | erbittert | 
| sie | haben | erbittert | 
| ich | hatte | erbittert | 
|---|---|---|
| du | hattest | erbittert | 
| er/sie/es | hatte | erbittert | 
| wir | hatten | erbittert | 
| ihr | hattet | erbittert | 
| sie | hatten | erbittert | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Преглеждане на речниците
- Erbgut
 - Erbgutanalyse
 - Erbgutschäden
 - erbgutschädigend
 - erbieten
 - erbitterter kampf
 - Erbitterung
 - Erbium
 - Erbkrankheit
 - Erblande
 - erblassen