I. du·cken [ˈdʊkn̩] ГЛАГ рефл
1. ducken (sich rasch bücken):
II. du·cken [ˈdʊkn̩] ГЛАГ прх
| ich | ducke | mich |
|---|---|---|
| du | duckst | dich |
| er/sie/es | duckt | sich |
| wir | ducken | uns |
| ihr | duckt | euch |
| sie | ducken | sich |
| ich | duckte | mich |
|---|---|---|
| du | ducktest | dich |
| er/sie/es | duckte | sich |
| wir | duckten | uns |
| ihr | ducktet | euch |
| sie | duckten | sich |
| ich | habe | mich | geduckt |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | geduckt |
| er/sie/es | hat | sich | geduckt |
| wir | haben | uns | geduckt |
| ihr | habt | euch | geduckt |
| sie | haben | sich | geduckt |
| ich | hatte | mich | geduckt |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | geduckt |
| er/sie/es | hatte | sich | geduckt |
| wir | hatten | uns | geduckt |
| ihr | hattet | euch | geduckt |
| sie | hatten | sich | geduckt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.