drauf|ge·hen [ˈdraufge:ən] ГЛАГ нпрх irr +sein sl
1. draufgehen (sterben):
| ich | gehe | drauf |
|---|---|---|
| du | gehst | drauf |
| er/sie/es | geht | drauf |
| wir | gehen | drauf |
| ihr | geht | drauf |
| sie | gehen | drauf |
| ich | ging | drauf |
|---|---|---|
| du | gingst | drauf |
| er/sie/es | ging | drauf |
| wir | gingen | drauf |
| ihr | gingt | drauf |
| sie | gingen | drauf |
| ich | bin | draufgegangen |
|---|---|---|
| du | bist | draufgegangen |
| er/sie/es | ist | draufgegangen |
| wir | sind | draufgegangen |
| ihr | seid | draufgegangen |
| sie | sind | draufgegangen |
| ich | war | draufgegangen |
|---|---|---|
| du | warst | draufgegangen |
| er/sie/es | war | draufgegangen |
| wir | waren | draufgegangen |
| ihr | wart | draufgegangen |
| sie | waren | draufgegangen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.