I. spite [spaɪt] СЪЩ no pl
1. spite (desire to hurt):
| I | spite |
|---|---|
| you | spite |
| he/she/it | spites |
| we | spite |
| you | spite |
| they | spite |
| I | spited |
|---|---|
| you | spited |
| he/she/it | spited |
| we | spited |
| you | spited |
| they | spited |
| I | have | spited |
|---|---|---|
| you | have | spited |
| he/she/it | has | spited |
| we | have | spited |
| you | have | spited |
| they | have | spited |
| I | had | spited |
|---|---|---|
| you | had | spited |
| he/she/it | had | spited |
| we | had | spited |
| you | had | spited |
| they | had | spited |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.