dziecko <род ‑ka, мн ‑eci> [dʑetsko] СЪЩ ср
1. dziecko:
- dziecko
- Kind ср
-
- Kinderheim ср
- dziecko specjalnej troski
-
-
- Retortenbaby ср
- nieślubne dziecko
-
- trudne dziecko
- Problemkind ср
- cudowne dziecko
- Wunderkind ср
-
- Blumenkinder ntpl
- dziecko szczęścia
- Glückskind ср
- dziecko szczęścia
-
- dziecko ulicy
- Straßenkind ср
- dziecko z nieprawego łoża
-
- wziąć dziecko na wychowanie
-
-
- jdn schwängern
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.