ten·die·ren* [tɛnˈdi:rən] ГЛАГ нпрх
1. tendieren (hinneigen):
- zu Übertreibungen tendieren [o. neigen]
-
-
- tendieren
| ich | tendiere |
|---|---|
| du | tendierst |
| er/sie/es | tendiert |
| wir | tendieren |
| ihr | tendiert |
| sie | tendieren |
| ich | tendierte |
|---|---|
| du | tendiertest |
| er/sie/es | tendierte |
| wir | tendierten |
| ihr | tendiertet |
| sie | tendierten |
| ich | habe | tendiert |
|---|---|---|
| du | hast | tendiert |
| er/sie/es | hat | tendiert |
| wir | haben | tendiert |
| ihr | habt | tendiert |
| sie | haben | tendiert |
| ich | hatte | tendiert |
|---|---|---|
| du | hattest | tendiert |
| er/sie/es | hatte | tendiert |
| wir | hatten | tendiert |
| ihr | hattet | tendiert |
| sie | hatten | tendiert |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.