в PONS речника
I. be·dingt ПРИЛ
II. be·dingt НРЧ
be·din·gen* <bedingt, bedingte, bedingt> [bəˈdɪŋən] ГЛАГ прх
1. bedingen (verursachen):
- bedingter Programmstopp
-
- bedingter Programmstopp
-
- jdn bedingt freilassen
-
-
- bedingter Anspruch м
-
- bedingter Programmstop
-
- bedingter Reflex
- contingent claim ЮР
- bedingter Anspruch м
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"
"Биология"
| ich | bedinge |
|---|---|
| du | bedingst |
| er/sie/es | bedingt |
| wir | bedingen |
| ihr | bedingt |
| sie | bedingen |
| ich | bedingte |
|---|---|
| du | bedingtest |
| er/sie/es | bedingte |
| wir | bedingten |
| ihr | bedingtet |
| sie | bedingten |
| ich | habe | bedingt |
|---|---|---|
| du | hast | bedingt |
| er/sie/es | hat | bedingt |
| wir | haben | bedingt |
| ihr | habt | bedingt |
| sie | haben | bedingt |
| ich | hatte | bedingt |
|---|---|---|
| du | hattest | bedingt |
| er/sie/es | hatte | bedingt |
| wir | hatten | bedingt |
| ihr | hattet | bedingt |
| sie | hatten | bedingt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.