rauschen [ˈraʊʃən] ГЛАГ нпрх
1. rauschen +haben:
Rauschen <-s; no pl> СЪЩ ср
1. Rauschen (leises Geräusch):
| ich | rausche |
|---|---|
| du | rauschst |
| er/sie/es | rauscht |
| wir | rauschen |
| ihr | rauscht |
| sie | rauschen |
| ich | rauschte |
|---|---|
| du | rauschtest |
| er/sie/es | rauschte |
| wir | rauschten |
| ihr | rauschtet |
| sie | rauschten |
| ich | habe | gerauscht |
|---|---|---|
| du | hast | gerauscht |
| er/sie/es | hat | gerauscht |
| wir | haben | gerauscht |
| ihr | habt | gerauscht |
| sie | haben | gerauscht |
| ich | hatte | gerauscht |
|---|---|---|
| du | hattest | gerauscht |
| er/sie/es | hatte | gerauscht |
| wir | hatten | gerauscht |
| ihr | hattet | gerauscht |
| sie | hatten | gerauscht |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.