grinçant(e) [gʀɛ͂sɑ͂, ɑ͂t] ПРИЛ
1. grinçant:
- grinçant(e) charnière
-
- grinçant(e) voix, musique, ton
-
2. grinçant (aigre):
- grinçant(e) ironie, humour
-
| je | grince |
|---|---|
| tu | grinces |
| il/elle/on | grince |
| nous | grinçons |
| vous | grincez |
| ils/elles | grincent |
| je | grinçais |
|---|---|
| tu | grinçais |
| il/elle/on | grinçait |
| nous | grincions |
| vous | grinciez |
| ils/elles | grinçaient |
| je | grinçai |
|---|---|
| tu | grinças |
| il/elle/on | grinça |
| nous | grinçâmes |
| vous | grinçâtes |
| ils/elles | grincèrent |
| je | grincerai |
|---|---|
| tu | grinceras |
| il/elle/on | grincera |
| nous | grincerons |
| vous | grincerez |
| ils/elles | grinceront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис