I. déficient(e) [defisjɑ͂, jɑ͂t] ПРИЛ
- déficient(e) intelligence
-
- déficient(e) raisonnement
-
- déficient(e) forces
-
- déficient(e) forces
-
- déficient(e) corps
-
- déficient(e) personne
-
- déficient(e) personne
-
- un enfant déficient (intellectuellement)
-
- un enfant déficient (physiquement)
-
II. déficient(e) [defisjɑ͂, jɑ͂t] СЪЩ м(f)
- déficient mental/déficiente mentale [ou intellectuel(le)]
-
déficient СЪЩ
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Примери от PONS речника (редакционно проверени)
- un enfant déficient (physiquement)
- déficient mental/déficiente mentale [ou intellectuel(le)]