défaillir [defajiʀ] ГЛАГ нпрх
- défaillir capacités, qualités, mémoire:
-
- défaillir forces, volonté, élan:
-
- défaillir forces, volonté, élan:
-
- défaillir courage:
-
| je | défaille |
|---|---|
| tu | défailles |
| il/elle/on | défaille |
| nous | défaillons |
| vous | défaillez |
| ils/elles | défaillent |
| je | défaillais |
|---|---|
| tu | défaillais |
| il/elle/on | défaillait |
| nous | défaillions |
| vous | défailliez |
| ils/elles | défaillaient |
| je | défaillis |
|---|---|
| tu | défaillis |
| il/elle/on | défaillit |
| nous | défaillîmes |
| vous | défaillîtes |
| ils/elles | défaillirent |
| je | défaillirai |
|---|---|
| tu | défailliras |
| il/elle/on | défaillira |
| nous | défaillirons |
| vous | défaillirez |
| ils/elles | défailliront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.