accourir [akuʀiʀ] ГЛАГ нпрх +avoir o être
- accourir personne:
-
- accourir animal:
-
| j' | accours |
|---|---|
| tu | accours |
| il/elle/on | accourt |
| nous | accourons |
| vous | accourez |
| ils/elles | accourent |
| j' | accourais |
|---|---|
| tu | accourais |
| il/elle/on | accourait |
| nous | accourions |
| vous | accouriez |
| ils/elles | accouraient |
| j' | accourus |
|---|---|
| tu | accourus |
| il/elle/on | accourut |
| nous | accourûmes |
| vous | accourûtes |
| ils/elles | accoururent |
| j' | accourrai |
|---|---|
| tu | accourras |
| il/elle/on | accourra |
| nous | accourrons |
| vous | accourrez |
| ils/elles | accourront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис