zawarczeć [zavartʃetɕ]
zawarczeć св od warczeć
warczeć <‑czy; св za‑ [lub
ГЛАГ warknąć]> [vartʃetɕ] нпрх
2. warczeć прен разг (mówić opryskliwie) (człowiek):
PONS OpenDictДобави предложение
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Gryzą, warczą i parskają na siebie, starając się zepchnąć z gałęzi rywala.
pl.wikipedia.org Nie występowała koprolalia, aczkolwiek część badanych warczała w odpowiedzi na głośne bodźce słuchowe.
pl.wikipedia.org Ojciec nie rozmawiał z dziewczynką, natomiast szczekał, warczał w jej obecności i bił ją, jeśli wydała jakikolwiek dźwięk.
pl.wikipedia.org Jeżeli pies się boi, szczerzy zęby, warczy, szczeka, próbuje atakować lub jest bardzo szczęśliwy, podekscytowany, skacze – odwrócenie się plecami spowoduje zmniejszenie strachu zwierzęcia.
pl.wikipedia.org Ich zdaniem, szczególną uwagę zwraca fakt, że stworzenie głośno warczy.
pl.wikipedia.org