zaprzeczyć [zapʃetʃɨtɕ]
zaprzeczyć св od zaprzeczać
zaprzeczać <‑cza; св zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] ГЛАГ нпрх
1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość):
2. zaprzeczać (negować):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Zaprzeczyła wszystkiemu i zapewniła go, że chce się cieszyć każdą chwilą dopóki walczy.
pl.wikipedia.org Jednakże para później zaprzeczyła, aby doszło do takich czynów.
pl.wikipedia.org Zaprzeczyła zarzutom i uznała je za motywowane politycznie.
pl.wikipedia.org Zaprzeczył tym oskarżeniom, ale przyznał się do znęcania się nad dziećmi, zastraszania i rabunku.
pl.wikipedia.org W czasie procesu nie próbował zaprzeczyć swoim działaniom, ani prosić sędziów o litość.
pl.wikipedia.org