zaplecze <род ‑cza, мн ‑cza> [zapletʃe] СЪЩ ср обикн lp
1. zaplecze (obszar, pomieszczenie na tyłach czegoś: sklepu, pracowni):
- zaplecze
- Hinterzimmer ср
- zaplecze ТЕАТ
-
2. zaplecze (środki, instytucje pomocnicze):
- zaplecze
- Hilfsmittel ntpl
- zaplecze gospodarcze
-
- zaplecze naukowo-techniczne
-
- polityczne zaplecze partii
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.