I . zapalać <‑la; св zapalić> [zapalatɕ] ГЛАГ прх
1. zapalać (rozniecać ogień):
-
pocisk zapalający ВОЕН
3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):
-
anknipsen разг
4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):
II . zapalać <‑la; св zapalić> [zapalatɕ] ГЛАГ рефл
3. zapalać geh (zaczynać błyszczeć, lśnić):
4. zapalać geh (nabierać zapału, entuzjazmu):
5. zapalać geh (doświadczać silnych uczuć):
-
entflammen geh