wylegitymować [vɨlegitɨmovatɕ]
wylegitymować св od legitymować
I. legitymować <‑muje; св wy‑> [legitɨmovatɕ] ГЛАГ прх
1. legitymować (sprawdzać tożsamość):
2. legitymować tylko imperf (uzasadniać):
II. legitymować <‑muje; св wy‑> [legitɨmovatɕ] ГЛАГ рефл
1. legitymować (udowadniać swoją tożsamość):
2. legitymować tylko imperf (uzasadniać swoje prawa):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Było to dla nich zupełne zaskoczenie, kiedy się wylegitymowałem i kiedy dowiedzieli się, kim jestem.
pl.wikipedia.org Jednak mimo tych dość łagodnych kryteriów, wiele szlachty, zwłaszcza zagrodowej nie było w stanie wylegitymować się ze szlachectwa, ulegając w ten sposób pauperyzacji.
pl.wikipedia.org Także w tym dniu napotkano pojedynczych szeregowych z różnych oddziałów, którzy nie mogli wylegitymować się rozkazem opuszczenia swych jednostek.
pl.wikipedia.org W 1836 r. wylegitymował się ze swojego szlachectwa.
pl.wikipedia.org Na miejscu nie okazał dokumentu tożsamości, po odwiezieniu do miejsca zamieszkania wylegitymował się paszportem dyplomatycznym.
pl.wikipedia.org