rozgraniczyć [rozgraɲitʃɨtɕ]
rozgraniczyć св od rozgraniczać
I. rozgraniczać <‑cza; imp ‑aj, св rozgraniczyć> [rozgraɲitʃatɕ] ГЛАГ прх
1. rozgraniczać (wytyczać granicę):
2. rozgraniczać (wyodrębniać):
II. rozgraniczać <‑cza; imp ‑aj, св rozgraniczyć> [rozgraɲitʃatɕ] ГЛАГ нпрх (być granicą)
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Należy natomiast rozgraniczyć pomiędzy software-defined storage gwarantującym dowolność doboru komponentów i tym przypisanym do hardware’u.
pl.wikipedia.org Gatunki bliźniacze zostały lepiej poznane z chwilą rozwoju nauk genetycznych, ponieważ genetyka pozwala jasno rozgraniczyć gatunek według sekwencji genomu.
pl.wikipedia.org Dylan nie zgodził się z tą interpretacją, mówiąc iż piosenka ta, to „jedyne słowa, jakie mogłem znaleźć, by rozgraniczyć życie od martwoty”.
pl.wikipedia.org Istnieje też odwrotna tendencja do różnicowania znaczeniowego synonimów – wyrazy synonimiczne mogą rozgraniczyć swoje cechy semantyczne wraz z ewolucją języka.
pl.wikipedia.org Zorganizował na nim anglosaską prowincję kościelną, rozgraniczył diecezje i wdrożył dyscyplinę zachodnią w zakresie administracji, obrzędów, kalendarza liturgicznego i studiów kościelnych.
pl.wikipedia.org