przekląć [pʃekloɲtɕ]
przekląć св od przeklinać
I. przeklinać <‑na; св przekląć> [pʃeklinatɕ] ГЛАГ прх
1. przeklinać (rzucać klątwę):
2. przeklinać (nie móc odżałować):
- przeklinać swój los, stratę
-
- przeklinać swój los, stratę
-
II. przeklinać <‑na; св przekląć> [pʃeklinatɕ] ГЛАГ нпрх (kląć)
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Merlin przeklął to ostrze, sprawiając, że do czasu, gdy nie przyjdzie po niego czysta dusza, nikt nie będzie nim władać.
pl.wikipedia.org Wyrzuciła go jednak i przeklęła, gdyż uznała, że zniekształca jej policzki.
pl.wikipedia.org Architekt miał wówczas przekląć wszystkich mieszkańców, przepowiadając im nieszczęścia w interesach i w życiu.
pl.wikipedia.org Marići bardzo zdenerwował się postawą swojej żony i przeklął ją mówią, że zamieni się w kamień.
pl.wikipedia.org Klasztor został opuszczony 1869 roku i z tym wydarzeniem wiąże się legenda, że benedyktyni przeklęli ludność wyspy tak, że wszystko robili w odwrotnej kolejności.
pl.wikipedia.org