Преводи за „policzek“ в полски » немски речника

policzek <род ‑czka, мн ‑czki> [politʃek] СЪЩ м

1. policzek (część twarzy):

policzek

Wange f

policzek

Backe f

2. policzek прен (uderzenie):

policzek

Ohrfeige f

wymierzyć komuś policzek

jdm eine Ohrfeige geben [o. versetzen]

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

3. policzek прен (zniewaga):

policzek

Ohrfeige f прен

policzek

ein Schlag ins Gesicht прен

odczuć coś jako policzek

etw wie einen Schlag ins Gesicht empfinden

Примери за policzek

odczuć coś jako policzek

etw wie einen Schlag ins Gesicht empfinden

pocałować kogoś w policzek

jdn auf die Wange küssen

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

pocałunek w policzek/usta

Kuss auf die Wange/den Mund

łza skapnęła jej na policzek

eine Träne f tröpfelte ihr auf die Wange

едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)

полски

Głowę tej muchówki cechują pojedyncza para bardzo słabo rozwiniętych szczecinek orbitalnych i policzki znacznie niższe od oka złożonego.

pl.wikipedia.org

Nozdrza również znajdują się w zagłębieniach, a policzki są zakrzywione.

pl.wikipedia.org

Najczęstszymi lokalizacjami są podniebienie twarde i dziąsło szczęki, rzadziej dziąsło żuchwy, wargi i policzki.

pl.wikipedia.org

Prawdopodobnie dinozaur ten miał policzki, stanowiące cechę euzauropodów.

pl.wikipedia.org

Policzki nie mogą być wydatne, aby głowa sprawiała wrażenie suchej.

pl.wikipedia.org

Brzuch, kark i policzki papugi są przeważnie żółtawe, z bladozielonymi smugami i delikatnymi brązowoszarymi cętkami.

pl.wikipedia.org

Hełm całkowicie zakrywał głowę i szyję, jednak co istotne, wyposażony był w podnoszoną zasłonę twarzy oraz rozpinane zasłony policzków, co umożliwiało użytkownikowi indywidualną konfigurację osłony.

pl.wikipedia.org

Podgatunek richmondi jest podobnego rozmiaru jak batu; jaśniejszy, policzki i gardło szare, pierś pozbawiona wzorów.

pl.wikipedia.org

Ułożyć poszkodowanego na brzuchu tak, aby jego policzek spoczywał na rękach.

pl.wikipedia.org

Najbardziej charakterystyczną cechą dorosłego szczygła jest karminowoczerwona „twarz” (maska), kontrastująca z czarnym wierzchem głowy i pręgą za uszami (zausznicami) oraz z białymi policzkami.

pl.wikipedia.org