I. bronić <‑ni; imp broń> [broɲitɕ] ГЛАГ прх
1. bronić (walczyć w obronie):
2. bronić (strzec):
3. bronić (zabraniać):
4. bronić (odpierać zarzuty):
- bronić swego zdania/stanowiska
-
5. bronić (usprawiedliwiać):
- bronić
-
II. bronić <‑ni; imp broń> [broɲitɕ] ГЛАГ рефл
1. bronić (walczyć w swojej obronie):
- bronić
-
2. bronić (strzec się):
3. bronić (odpierać zarzuty):
4. bronić (usprawiedliwiać się):
- bronić
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.