Преводи за „łupić“ в полски » немски речника

I . łupić <‑pi; imp łup св z‑> [wupitɕ] ГЛАГ прх geh

1. łupić tylko imperf (wyzyskiwać):

łupić

ausbeuten

łupić robotników

Arbeiter ausbeuten

2. łupić przest (ograbiać):

łupić

[aus]plündern

łupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen

II . łupić <‑pi; imp łup> [wupitɕ] ГЛАГ рефл

1. łupić (wyzyskiwać się nawzajem):

łupić

sich вин gegenseitig ausbeuten

głupi sam się ze skóry łupi proverbial

ein Narr м und sein Geld ср sind bald geschieden

2. łupić (obłupywać się):

łatwo się łupić (orzeszki)

leicht geknackt werden können

łatwo się łupić (kora, ziemniaki)

sich вин leicht schälen

łatwo się łupić (jajka)

sich вин leicht pellen

Примери за łupić

łupić robotników

Arbeiter ausbeuten

łatwo się łupić (orzeszki)

leicht geknackt werden können

łupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen

едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)

полски

Łupił ziemie i pobierał z nich ogromne podatki.

pl.wikipedia.org

Flota północnoafrykańska bardzo często atakowała, łupiła, a nawet podbijała właśnie te tereny.

pl.wikipedia.org

Rozochoceni sukcesem żołnierze zaczęli łupić miasto, ale zostali szybko przywołani do porządku przez swoich dowódców.

pl.wikipedia.org

Do zmiany sytuacji doszło w 1632, kiedy na Śląsk wkroczyły oddziały szwedzkie i brandenburskie, które łupiły region.

pl.wikipedia.org

W zamku mieli siedzibę rycerze-rozbójnicy, którzy łupili okolice.

pl.wikipedia.org

Pieniądze na dalszą wojnę zdobywano, łupiąc niemiłosiernie francuskie prowincje.

pl.wikipedia.org

Lestoros: gr. ληστης lestes „rozbójnik, bandyta”, od λῃστευω lēisteuō „grabić, łupić”; ορος oros, ορεος oreos „góra”.

pl.wikipedia.org

Robert zlekceważył ostrzeżenia, a jego żołnierze łupili miasto, jakby je wzięli szturmem.

pl.wikipedia.org

Każdy marzy o tym by najskuteczniej łupić pracę ludu.

pl.wikipedia.org

Czerpano dochody łupiąc chrześcijańskich pielgrzymów, przy czym nic nie robiono dla promowania rozwoju gospodarczego.

pl.wikipedia.org