futtern [ˈfʊtɐn] ГЛАГ tr, itr V разг
- futtern
- bouffer разг
füttern ГЛАГ прх
1. füttern (zu essen geben):
| ich | futtere |
|---|---|
| du | futterst |
| er/sie/es | futtert |
| wir | futtern |
| ihr | futtert |
| sie | futtern |
| ich | futterte |
|---|---|
| du | futtertest |
| er/sie/es | futterte |
| wir | futterten |
| ihr | futtertet |
| sie | futterten |
| ich | habe | gefuttert |
|---|---|---|
| du | hast | gefuttert |
| er/sie/es | hat | gefuttert |
| wir | haben | gefuttert |
| ihr | habt | gefuttert |
| sie | haben | gefuttert |
| ich | hatte | gefuttert |
|---|---|---|
| du | hattest | gefuttert |
| er/sie/es | hatte | gefuttert |
| wir | hatten | gefuttert |
| ihr | hattet | gefuttert |
| sie | hatten | gefuttert |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.