ein|vernehmen* A, CH
einvernehmen → vernehmen
vernehmen* ГЛАГ прх irr
1. vernehmen (verhören):
| ich | vernehme | ein |
|---|---|---|
| du | vernimmst | ein |
| er/sie/es | vernimmt | ein |
| wir | vernehmen | ein |
| ihr | vernehmt | ein |
| sie | vernehmen | ein |
| ich | vernahm | ein |
|---|---|---|
| du | vernahmst | ein |
| er/sie/es | vernahm | ein |
| wir | vernahmen | ein |
| ihr | vernahmt | ein |
| sie | vernahmen | ein |
| ich | habe | einvernommen |
|---|---|---|
| du | hast | einvernommen |
| er/sie/es | hat | einvernommen |
| wir | haben | einvernommen |
| ihr | habt | einvernommen |
| sie | haben | einvernommen |
| ich | hatte | einvernommen |
|---|---|---|
| du | hattest | einvernommen |
| er/sie/es | hatte | einvernommen |
| wir | hatten | einvernommen |
| ihr | hattet | einvernommen |
| sie | hatten | einvernommen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.