übel|nehmenALT
übelnehmen → übel II.
I. übel [ˈyːbəl] ПРИЛ
3. übel (ungut):
II. übel [ˈyːbəl] НРЧ
1. übel (unangenehm):
| ich | nehme | übel | 
|---|---|---|
| du | nimmst | übel | 
| er/sie/es | nimmt | übel | 
| wir | nehmen | übel | 
| ihr | nehmt | übel | 
| sie | nehmen | übel | 
| ich | nahm | übel | 
|---|---|---|
| du | nahmst | übel | 
| er/sie/es | nahm | übel | 
| wir | nahmen | übel | 
| ihr | nahmt | übel | 
| sie | nahmen | übel | 
| ich | habe | übelgenommen | 
|---|---|---|
| du | hast | übelgenommen | 
| er/sie/es | hat | übelgenommen | 
| wir | haben | übelgenommen | 
| ihr | habt | übelgenommen | 
| sie | haben | übelgenommen | 
| ich | hatte | übelgenommen | 
|---|---|---|
| du | hattest | übelgenommen | 
| er/sie/es | hatte | übelgenommen | 
| wir | hatten | übelgenommen | 
| ihr | hattet | übelgenommen | 
| sie | hatten | übelgenommen | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
