bẹllen [ˈbɛlən] ГЛАГ нпрх
- bellen
- szczekać [св za‑]
| ich | belle |
|---|---|
| du | bellst |
| er/sie/es | bellt |
| wir | bellen |
| ihr | bellt |
| sie | bellen |
| ich | bellte |
|---|---|
| du | belltest |
| er/sie/es | bellte |
| wir | bellten |
| ihr | belltet |
| sie | bellten |
| ich | habe | gebellt |
|---|---|---|
| du | hast | gebellt |
| er/sie/es | hat | gebellt |
| wir | haben | gebellt |
| ihr | habt | gebellt |
| sie | haben | gebellt |
| ich | hatte | gebellt |
|---|---|---|
| du | hattest | gebellt |
| er/sie/es | hatte | gebellt |
| wir | hatten | gebellt |
| ihr | hattet | gebellt |
| sie | hatten | gebellt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.