 
  
 verboten [fɛɐ̯'boːtən] ПРИЛ
1. verboten (untersagt):
-  verboten
-  
2. verboten разг (unmöglich):
-  verboten
-  
verbieten <irr, ohne ge-> ГЛАГ прх
-  polizeilich verboten
-  
-  Parken verboten!
-  
 
  
 | ich | verbiete | 
|---|---|
| du | verbietest | 
| er/sie/es | verbietet | 
| wir | verbieten | 
| ihr | verbietet | 
| sie | verbieten | 
| ich | verbot | 
|---|---|
| du | verbotest / verbotst | 
| er/sie/es | verbot | 
| wir | verboten | 
| ihr | verbotet | 
| sie | verboten | 
| ich | habe | verboten | 
|---|---|---|
| du | hast | verboten | 
| er/sie/es | hat | verboten | 
| wir | haben | verboten | 
| ihr | habt | verboten | 
| sie | haben | verboten | 
| ich | hatte | verboten | 
|---|---|---|
| du | hattest | verboten | 
| er/sie/es | hatte | verboten | 
| wir | hatten | verboten | 
| ihr | hattet | verboten | 
| sie | hatten | verboten | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
