mit|kriegen разг
mitkriegen → mitbekommen
mit|bekommen <irr, ohne ge-> ГЛАГ прх
1. mitbekommen (zum Mitnehmen o als Mitgift):
2. mitbekommen разг:
| ich | kriege | mit | 
|---|---|---|
| du | kriegst | mit | 
| er/sie/es | kriegt | mit | 
| wir | kriegen | mit | 
| ihr | kriegt | mit | 
| sie | kriegen | mit | 
| ich | kriegte | mit | 
|---|---|---|
| du | kriegtest | mit | 
| er/sie/es | kriegte | mit | 
| wir | kriegten | mit | 
| ihr | kriegtet | mit | 
| sie | kriegten | mit | 
| ich | habe | mitgekriegt | 
|---|---|---|
| du | hast | mitgekriegt | 
| er/sie/es | hat | mitgekriegt | 
| wir | haben | mitgekriegt | 
| ihr | habt | mitgekriegt | 
| sie | haben | mitgekriegt | 
| ich | hatte | mitgekriegt | 
|---|---|---|
| du | hattest | mitgekriegt | 
| er/sie/es | hatte | mitgekriegt | 
| wir | hatten | mitgekriegt | 
| ihr | hattet | mitgekriegt | 
| sie | hatten | mitgekriegt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
