 
  
 I. kneifen <kneift, kniff, gekniffen> ['knaɪfən] ГЛАГ нпрх
| ich | kneife | 
|---|---|
| du | kneifst | 
| er/sie/es | kneift | 
| wir | kneifen | 
| ihr | kneift | 
| sie | kneifen | 
| ich | kniff | 
|---|---|
| du | kniffst | 
| er/sie/es | kniff | 
| wir | kniffen | 
| ihr | knifft | 
| sie | kniffen | 
| ich | habe | gekniffen | 
|---|---|---|
| du | hast | gekniffen | 
| er/sie/es | hat | gekniffen | 
| wir | haben | gekniffen | 
| ihr | habt | gekniffen | 
| sie | haben | gekniffen | 
| ich | hatte | gekniffen | 
|---|---|---|
| du | hattest | gekniffen | 
| er/sie/es | hatte | gekniffen | 
| wir | hatten | gekniffen | 
| ihr | hattet | gekniffen | 
| sie | hatten | gekniffen | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 